Cuchillo de Palo / 108, Hiszpania 2010 kolor 91 min.
reż: Renate Costa
pro: Marta Andreu, Susana Benito, Estudi Playtime
sce: Renate Costa
zdj: Carlos Vásquez
mon: Núria Esquerra, Carlos Garcia
obs: Miguel Auad Petunia, Renate Costa, Manuel Cuenca
dys: UMedia

Była zima. Nagle zadzwonił do nas ojciec. Znaleziono nagie ciało mojego wujka leżące na podłodze. Zgromadził się tłum. Policja rozproszyła gapiów. Byli tam moi krewni. Poprosili mnie, abym weszła do środka i wybrał ubrania, w których miał być pochowany wujek. Otworzyłam jego szafę: była pusta. Kiedy ich spytałam, co było przyczyną śmierci, odpowiedzieli, że umarł ze smutku. Ta odpowiedź stała w sprzeczności ze wszystkimi wspomnieniami jakie miałam o jego życiu. Rodolfo był jedynym z braci mojego ojca, który nie chciał zostać kowalem jak mój dziadek. W Paragwaju lat 80-ych, w czasach dyktatury Stroessnera, mój wujek chciał zostać tancerzem. Film jest poszukiwaniem śladów jego życia i odkryciem, że został wciągnięty na “listę homoseksualistów 108″, że był aresztowany i torturowany. Dzisiaj nadal w Paragwaju, jeśli ktoś nazwie cię “108″, to tak naprawdę ma na myśli “pedał”. Dłużej niż przez jedno pokolenie, podczas trwania dyktatury Stroessnera, ludzie, którzy byli podejrzewani o bycie homoseksualistami, lub o sprzeciw przeciwko reżymowi, stanowili ulubiony cel kolaborantów. Historia Rodolfo ujawnia część ukrytej i przemilczanej historii mojego kraju.

Film miał swoją premierę podczas Berlinale 2010 w sekcji Panorama.
Nagroda dla Najlepszego Filmu w konkursie Prawa Człowieka – BAFICI 2010