Polska 1997 kolorr 90  min.
reż: Lech Majewski
pro: Lech Majewski, Elżbieta Piętak, Telewizja Polska libretto Lech Majewski
zdj:Adam Sikora
muz: Lech Majewski, Józef Skrzek
obs: Rafal Olbrychski, Elżbieta Mazur, Mieczysław Czepulonis, Agnieszka Wróblewska

W jednym z mieszkań zaniedbanej kamienicy żyją: dwudziestokilkuletni syn, matka i ojciec-emeryt. Chłopak jest zamkniętym w sobie, pełnym wrażliwości poetą. Ojciec jest już stary i zajmuje się swoimi “drobnymi przyjemnościami” – na przykład kolekcją pocztowych znaczków. Matka krząta się po domu, gotując i sprzątając. Są także sąsiedzi ze swoimi nawykami i fobiami. Zwykłe życie w zwykłym domu. Ale pewnego roku z wiosną zaczynają się tam dziać dziwne rzeczy: pojawiają się pędy młodych roślin, tryska źródełko, latem podłogę porasta bujna trawa, jesienią pojawiają się sarny…

Filmowa wersja opery prezentowana na licznych festiwalach – m. in. w Biarritz, Paryżu, Mar del Plata, La Rochelle, Montrealu i Buenos Aires – została uznana za przykład nowatorskich poszukiwań współczesnego języka filmowego.

„Wizyjny poemat muzyczny. Głęboki, subtelny i bardzo oryginalny” – pisze o nim Claude Chamberlain, dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Montrealu. „Fascynujący film. Niezwykła wyobraźnia” – stwierdza francuski krytyk Pierre-Henri Deleau, zaś Ruben Guzman z Muzeum Sztuk Pięknych w Buenos Aires określa film jako „wybitne dzieło sztuki wizualnej” i umieszcza go w zbiorach muzeum.

Wybrane opisy filmów zamieszczone poniżej, możemy opublikować dzięki uprzejmości www.lechmajewski.art.pl