reż: Carl Th. Dreyer
pro: Svensk Filmindustri
sce: Carl Th. Dreyer
zdj: George Schnéevoigt
obs: Hildur Carlberg, Einar Röd, Greta Almroth
dys: Dansk Kulturfilm (DFI)

Akcja filmu “Wdowa po pastorze” jest umiejscowiona w siedemnastowiecznej Norwegii. Söfren, młody adept teologii, ma nadzieję na objęcie parafii w małej wiosce i poślubienie swojej ukochanej, Marii. Jednak stanowisko nie będzie mu dane, jeśli nie poślubi wdowy po swoim poprzedniku, srogiej Margarete, która pochowała już trzech mężów. Mari wprowadza się do nich udając siostrę Söfrena, ale Margerete systematycznie udaremnia wszelkie próby Söfrena zostania z Marii sam na sam. Pewnego dnia Söfren odstawia drabinę prowadzącą na poddasze chcąc uwięzić tam na chwilę Margarete, ale zamiast tego z poddasza spada Marii i doznaje poważnych obrażeń. Söfren wyznaje wszystko Margarete, która opowiada mu swoją, jakże podobną historię: jej narzeczony także musiał poślubić wdowę po pastorze i musieli czekać pięć lat na jej śmierć. Krótko po tym wydarzeniu Margeret umiera a Söfren i Mari mogą się pobrać.

Film, wyprodukowany w Szwecji, powiela schemat, który zapewnił międzynarodowy sukces kilku obrazom autorstwa Victora Sjöströma i Mauritza Stillera: historia jest osadzona w przeszłości, jest osnuta na motywach powieści znanego autora i jako tło wykorzystuje majestatyczne nordyckie pejzaże, podczas gdy bohaterowie nie są po prostu pozytywnymi lub negatywnymi postaciami, ale ludźmi z krwi i kości, którzy zmagają się z trudnymi moralnymi i psychologicznymi dylematami.

Prästänkan / The Parson’s Widow, Szwecja (SE) 1921 cz-b|b&w 94 mi