Po wyjściu z projekcji filmu:
‘Ogród Rozkoszy Ziemskich’ (The Garden of Earthly Delights, 2003, reż. Lech J. Majewski), który odbył się w Art Kino Synagoga było słychać taką opinię: ‘To nie jest film dla dzieci. Dziecko siedzi i pyta o co tu chodzi?’.
Później rodzice po wyjściu z bożnicy musieli tłumaczyć swojej pociesze ‘Co autor miał na myśli’ w tym filmie.
Jednym słowem dzieło jest trudne, gdyż porusza tematy, które ze zrozumieniem ma kłopoty również wielu dorosłych. Film traktuje o poszukiwaniu ziemskiego raju rozkoszy z jednej strony oraz o egzystencjalizmie z drugiej.

Akcja dzieła rozgrywa się w Wenecji gdzie główna bohaterka ze swoim chłopakiem zaspakajają głód miłości. Odnajdują ziemski raj i jeszcze większy ból ciężaru życia,
są rozdarci między brzegami tej samej rzeki. Gdy dowiadują się, że wkrótce i na zawsze zostaną rozłączeni to jeszcze silniej tańczą swój taniec, wprost na przekór śmierci. Partner dziewczyny uwiecznia ich wspólne chwile szczęścia na swojej kamerze.

Bardzo interesujący jest wyrafinowany zabieg operatorski w tym filmie. Polega on na przejściu z ujęć kamery operatora filmu do obrazów jakie są w kamerze chłopaka.
Czyli rezygnacja z funkcji operatora na rzecz kamery aktora, innymi słowy film w filmie. Teraz aktor oprócz swojej gry aktorskiej jest również operatorem filmowym. Ta zamiana
z obiektywnego punktu widzenia na osobisty jest tak silna dla kinomana, że wychodzi on
z wygodnej pozycji zewnętrznego, chłodnego świadka wydarzeń i zanurza się w drugi świat, w cudzy intymny świat kochającej się pary. Reżyser łapie’ widza, ‘wyszarpuje z fotela’
i wrzuca bez skrupułów w życie bohaterów czyniąc go nieodłącznym elementem szczęśliwych ludzi. Wrażenie bycia bezpośrednim świadkiem zakochanych potęguje efekt szarpanych ujęć kamery, tzw.: ‘Ujęcia z ręki’. Zabieg ten powoduje też zatarcie się różnicy między filmem fabularny a dokumentalnym
i rozmycie ich rzeczywistości.

Jak powiedział sam reżyser:
‘Zależało mi na wprowadzeniu tak silnego elementu intymności, jakiego dotychczas w tak zwanym normalnym kinie nie widziałem’.
I to zdecydowanie panu
Lechowi J. Majewskiemu udało się.
Na koniec jeszcze jeden komentarz pani wychodzącej z synagogi po projekcji filmu:
‘To najlepszy film jaki widziałam na Festiwalu.’
Film ‘Ogród Rozkoszy Ziemskich’ jest adaptacją powieści napisanej przez reżysera: ‘Metafizyka’ i był wyświetlany na 4. Festiwalu Filmu i Sztuki w ramach retrospekcji twórcy filmowego, pisarza, malarza, myśliciela, mistrza Lecha J. Majewskiego.

Andrzej Milewski